راهکارهایی برای شاد سازی مدارس

اولین شرط یک کلاس شاد داشتن یک معلم شاد است.

معلم اگر شاد نباشد هیچ کس در کلاس درس شاد نخواهد بود و فضای یاس و افسردگی کلاس را فرا خواهد گرفت.

قبل از هر چیز چهره خندان معلم است که در برخورد اول شادی یا غم را القا می کند.

علاوه بر دبیر محیط کلاس هم باید نشاط آور باشد.
(استفاده از بازی های مفرح و مناسب با موضوع درس و ارائه آن)

خندیدن و شاد بودن یک مهارت است.

خندیدن و شاد بودن یک مهارت است یعنی با تمرین و تکرار به دست می آید این ما هستیم که تصمیم می گیریم شاد باشیم یا غمگین . به نظر من درست است که عوامل محیطی بر روحیه ما تاثیر دارند اما ما باید یاد بگیریم شاد باشیم حتی در سخت ترین شرایط.

- داشتن محیط شاداب در کلاس با چیدمان گل توسط خود دانش آموزان و قرار دادن گلدان در کلاس.

- پخش موزیک اگر بطور زنده توسط خود دانش آموزان باشد تاثیراتش خیلی زیادتر است.

در دورانی که خندیدن سخت است زندگی پیچیده و دشوار شده است تنها یک سپر داریم و آن هم خندیدن.

معلمان ما مشکلات زیادی دارند، قامتشان در زیر مشکلات عدیده در حال خم شدن است اما آنها روحیه خوب و چهره بشاش خود را از دست نمی دهند
و بازیهای دست جمعی در حیاط مدرسه مثل عموزنجیر باف و ... شاید کودکانه باشد اما خیلی مفید می باشد؛ اتفاقا در دوران مشکلات و سختی ها باید شاد بودن را تمرین کرد. حتی اگر شده دروغکی و تصنعی چهره خود را شاد نشان دهید کم کم این ها تبدیل به عادت ما خواهد شد و ما در طول زمان تبدیل به انسانی شاد خواهیم شد.

شاد بودن یک مهارت است باید آن را تمرین کرد به خانواده خودمان هم یاد دهیم که این مهارت را تمرین کنند و به دانش آموزان هم یاد بدهیم.

حتی زیادی شاد بودن و خندیدن در فرهنگ ما پسندیده نیست می گویند دختر نباید بخندد یا با صدای بلند بخندد می گویند اگر زیاد شادی کنیم حتما به دنبال آن غمی سراغ ما خواهد آمد.

ما باید از این فرهنگ غلط رها شویم باید همه ما عادت کنیم با صدای بلند بخندیم باید با نگاهی آسان و ساده به همه چیز نگاه کنیم

.

می گویند باید غم در چهره مرد باشد چرا؟ چرا خودمان را با این فرهنگ غلط نابود کرده ایم.
خنده برهر درد بی درمان دواست.

در یکی از سنگ نوشته های داریوش هخامنشی بالاترین نعمت خداوند، شادی است.

می گوید خدا آسمان را آفرید زمین را آفرید انسان را آفرید و در نهایت شادی را برای انسان آفرید .
شاید این خنده و شاد بودن بچه ها را از کسلی درآورد الخصوص بچه هایی که ما اکثرا میدانیم در منزل بی نهایت مشکل دارند.
شادی بالاترین نعمت خداوند است

هرچی کلاس را با شادی شروع کنیم و از عبوس مانند در بیاییم این کلاس و یادگیری بهتر عمل میکند و بهتر جواب میدهد و بچه ها بیشتر مشتاق به یادگیری می شوند.

چرا ما در کلاسهای مهارتی موفق تر هستیم؟ علت همین هست: مطالب یکنواخت نمی باشد .
بنابراین تا اینجا توافق کردیم که شادی کلاس درس به معلم بستگی دارد.
رنگ در و دیوار و پرده کلاس در شادی کلاس تاثیر زیادی دارد.

متاسفانه محتوای کتابهای درسی هم شاد نیست.
خالی بودن برنامه درسی دانش آموزان ما از موسیقی یکی از عوامل مهم در عدم شادی کلاس درس است.

شاید تحریم موسیقی در کشور ما یکی از عوامل غمگین بودن فضای عمومی کشور ، خانواده ها و به تبع آن کلاس درس است.
موسیقی باعث توازن ذهنی و ظاهری دانش آموز می شود اگر می خواهیم در آینده کشوری امن و شاد داشته باشیم و از میزان جرم و جنایت و بزه کاسته شود باید پای موسیقی به مدارس باز شود.

یادگیری در فضایی شاد و بانشاط بهتر اتفاق می افتد امروزه هیچ کسی در این شکی ندارد.

بنابراین اگر می خواهیم یادگیری اتفاق بیفتد باید به فکر شاد بودن کلاس باشیم.

ابتدا باید فضای مدرسه را شاد کنیم و شادی به فرهنگ مدرسه راه یابد به تبع آن کلاس ها نیز شاد خواهد شد.

خود مدیر و عوامل اجرایی باید مقدمات این شادی را فراهم نمایند.
در حین تدریس یک هنرآموز مجرب و باهوش می تواند با استفاده از شگردهایی موضوع ثقیل درسی را برای هنرجویان جا انداخته و ملکه ذهنشان سازد .
بعضی از مدیران به دلیل برداشت غلط از مدیریت ،سعی می کنند فضای رعب و وحشت در مدرسه حاکم نمایند.

همه ما باید بدانیم که شخصیت ما در مدرسه یک شخصیت حقوقی است و باید منطبق با ماموریت خود رفتار نماییم